Koniak to jeden z najszlachetniejszych trunków

Koniak to legendarny alkohol, należący do najbardziej znanych na całym świecie. Historia trunku sięga kilkunastu wieków wstecz i związana jest z francuskim regionem Cognac, od którego ten alkohol wziął nazwę.

Mianem koniaku można określić tylko alkohol, który został wytworzony w regionie Cognac we Francji. To gwarantuje jego najwyższą jakość i pochodzenie z produktów, które spełniają ściśle określone kryteria. Proces produkcji od wielu lat nie zmienia się. W regionie Cognac od III wieku naszej ery uprawia się winogrona, z których powstaje wino. Na tym obszarze Francji panuje bardzo dogodny klimat, a rozległe, bardzo dobrze nachylone zbocza pagórków idealnie wpasowują się w produkcję tego alkoholu. Sława wysokiej jakości wina sprawiła, że mieszkańcy Cognac w XII wieku postanowili rozpocząć sprzedaż tego trunku także w innych krajach. W tamtych czasach transport zajmował jednak bardzo dużo czasu, zwłaszcza gdy towar wysyłany był w odległe zakątki kontynentu europejskiego. Cztery wieki później producenci wina wpadli więc na pomysł, aby poddawać alkohol destylacji. Takie wino stało się mocniejsze, straciło objętość i zostało określone mianem „brandy”. To nie był ostatni z wynalazków, które zupełnie przypadkowo powstały w Cognac. Brandy przewożone było w dębowych baryłkach i transportowane na naprawdę duże odległości. Po otwarciu beczek okazało się, że alkohol smakuje jeszcze lepiej niż przed podróżą. Leżakowanie przez długi czas w dębowych beczkach tak znacząco wpłynęło na smak brandy, że okrzyknięto go wodą życia, a oficjalna nazwa od tej pory brzmiała „koniak”, na cześć regionu Cognac. Według jednej z legend odkrycia koniaku dokonano około 1620 roku, kiedy to na nabrzeżu (lub według innej wersji w zakamarkach piwnicy jednego z arystokratów) odnaleziono kilka zapomnianych beczek z brandy, które przez ten czas zamieniło się w koniak.

Z biegiem czasu transport rozwijał się. Nowe technologie i wynalazki sprawiły, że nie potrzeba już wielu miesięcy, aby przewieźć wino z Francji do np. Stanów Zjednoczonych. W związku z tym producenci koniaku zadecydowali, że przed podróżą do sklepów trunek zostanie zamknięty w beczkach i umieszczony na co najmniej dwa lata w piwnicy, gdzie dojrzeje i nabierze nowego smaku.

Przez lata przepis na koniak był udoskonalany, aż producenci doszli do perfekcji. Jak powstaje obecnie? Po destylacji koniak jest przeźroczysty i ma 70% alkoholu. Wlewany jest do dębowych beczek i przez minimum trzy lata jest trzymany w zamknięciu. Przez ten czas reaguje z młodym drewnem i nabiera jasnożółtej barwy, tracąc tylko 5% alkoholu. Następnie jest przelewany do starych beczek i przebywa w nich przez kolejne dziesięć lat. Mimo tak długiego leżakowania wciąż ma aż 59% alkoholu i można go określić całkiem smacznym, młodym koniakiem. Złocista barwa stała się bardziej bursztynowa. Po kolejnych pięciu latach barwa koniaku zaczyna mieć odblaski brązu, a jego smak staje się jeszcze bardziej wyrazisty. Po 25 latach od rozpoczęcia procesu produkcji odparowuje z niego prawie połowa objętości, ma 50% alkoholu, a jego barwa jest określana mianem mahoniowo-płowej. Odpowiednio przechowywany w butelce lub gąsiorze, zachowa smak przez wiele stuleci.